پیامبر‌اعظم(ص) به‌عنوان آخرین فرستادۀ الهی، رحمتی برای تمام جهانیان محسوب می‌شود به طوری که صفت مهربانی و دلسوزی‌اش بر تمام ویژگی‌های دیگر ایشان غلبه دارد. از منظر آن حضرت همۀ انسان‌ها دارای جان و نفس محترم هستند و نمی‌توان آنها را از بین برد؛ چنان‌که در رفتار و سیرۀ عملی آن حضرت نیز این شیوه به‌روشنی دیده می‌شود. برخی با استناد به گزارش‌های ضعیف و غیرقابل‌اعتماد در تلاش‌اند کشته‌شدن برخی مخالفان و معاندان آن حضرت را با شیوۀ ترور منطبق بدانند. این نوشتار با روش توصیفی ـ تحلیلی بیانگر این است که علاوه بر اینکه این‌گونه گزارش‌ها از لحاظ سندی ضعیف و غیرقابل‌اعتماد هستند، در متن آنها شواهدی یافت می‌شود که نشان می‌دهد، کشته‌شدن آنان به‌هیچ‌وجه مصداق ترور به مفهوم امروزی نیست و سیرۀ نبوی همواره بر مدارا و مهربانی با مخالفان استوار بوده و پیامبر‌اعظم(ص) تا حد امکان با دشمنان پیکار و مبارزه نمی‌کردند.
)