از مهمترین ادله اهل سنت بر مشروعیت خلافت خلیفه اول، نماز ابوبکر در زمان بیماری رسول خداصلی الله و علیه و آله است. این دلیل بسیار مورد توجه اهل سنت قرار گرفته و آن را در زمره نخستین ادله روایی ذکر می کنند. در این گفتار با روش تحلیلی ـ توصیفی و با استناد به منابع حدیثی، کلامی و تاریخی اهل سنت، ماجرای نماز ابوبکر مورد کاوش علمی قرار می گیرد و نقدهای درونی و بیرونی این جریان بیان می شود. عدم وجود نص بر خلافت ابوبکر و عدم دلالت نیابت در نماز جماعت بر نیابت در خلافت از نقدهای بیرونی است که ناسازگاری این ماجرا با دیدگاه اهل سنت را به نمایش می گذارد. نقد درونی این جریان با طرح پرسش هایی ارائه می شود از قبیل چرایی تخلف و تعلل عایشه در برابر امر پیامبرصلی الله و علیه و آله؛ چرایی حضور پیامبرصلی الله و علیه و آله در نماز جماعت با وجود ناتوانی و ضعف شدید؛ چگونگی حکم اقامه شدن نماز توسط پیامبرصلی الله و علیه و آله، و عدم قصد پیامبرصلی الله و علیه و آله از نیابت نماز جماعت برای نیابت امامت جامعه که پذیرش این ماجرا را برای اهل سنت با چالش مواجه می سازد. جدای از اینکه پذیرش این ماجرا مستلزم اثبات مخالفت ابوبکر با دستور رسول خداصلی الله و علیه و آله و عدم صلاحیت او و عمر برای زمامداری جامعه است که لازم است باورمندان به آن، به لوازم این ماجرا نیز اعتقاد داشته باشند.
)