وحی، مبنای قرآن و اساس و محور تعالیم دین اسلام است. دکتر عبدالکریم سروش از روشنفکران معاصر ایرانی در سالهای اخیر کوشیده در سلسله مقالات «محمّد(ص) راوی رؤیاهای رسولانه»، تبیین رؤیاانگارانه از وحی ارائه دهد. به باور دکتر سروش، حضرت محمد(ص) حقایقی را به صورت رمزی و خیالی در خواب میبیند و هنگام بیداری آن را برای ما روایت میکند. در این فرض، قرآن کلام الهی نیست، بلکه کلام بشری است؛ راوی قرآن نیز خداوند نیست، بلکه شخص پیامبر(ص) است!؟
در این نوشتار، با بررسی انتقادی ادلۀ مطرح شده در سلسله مقالات «محمّد(ص) راوی رؤیاهای رسولانه»، اثبات میکنیم که ادعای دکتر سروش مبنی بر رؤیاانگاری وحی و بشری بودن قرآن، ادعای نادرستی است. همچنین، به صورت ضمنی به اثبات این دیدگاه میپردازیم که حضرت محمد(ص) در عالَم بیداری کلام الهی را میشنید و بعد از دریافت آن، عیناً آن را به مردم ابلاغ میکرد؛ ازاینرو قرآن کلام خدا است نه کلام و روایت بشری.