امروزه بشر نیازمند به وجود مجموعه ای از رهنمودها، دستورات و قوانینی است که پاسخ‌گوی نیازهای او در راه دست‌یابی به سعادت، رشد و پیشرفت در هر عصر و زمان باشد که در صورت نبود آن احکام و قوانین انسان از دست‌یابی به تکامل و تعالی بازمی‌ماند. مقاله پیشرو به صورت تحلیلی ـ توصیفی به بررسی جامعیت قرآن و نقش اساسی و بنیادین آن در سعادت ابدی انسان پرداخته است.
در این نوشتار در مورد جامعیت قرآن، به سه دیدگاه ارائه شده است: دیدگاه اوّل معتقد است، جامعیت قرآن بدین معنا است که این کتاب الهی جامع علوم اوّلین و آخرین بوده، و مشتمل بر مسائل جزئی و کلی، در همه علوم است. دیدگاه دوم؛ قرآن را کتاب هدایت دانسته، و تنها به ذکر کلیات مباحث هدایت انسان به سوی سعادت بسنده کرده است. دیدگاه سوم؛ در واقع تعدیل دو نظریۀ پیشین است. به این معنا که از یکسو همۀ علوم بشری در ظواهر قرآن وجود ندارد و هدف اصلی آن را هدایتگری به سوی خدا دانسته و از سوی دیگر، قرآن با فراخواندن مردم به سوی دانش، تفکر و ... استخراج مسائل و موضوعات جزئی را به متخصصان امر سپرده است.
بررسی این دیدگاه‌ها و اثبات جامعیت قرآن بر اساس دیدگاه سوم، موضوع این پژوهش است.
)