شکی نیست که فهم هر متن و نوشته ای نیازمند پیش شرط های علمی همچون دانستن زبان و فرهنگ و زمانه صدور و تولید متن است؛ بدون در نظر گرفتن شرایط خاص، فهم متن ناممکن است؛ فهم متون مقدس و کتاب های آسمانی از جمله قرآن کریم نیز از این قاعده مستثنی نیستند. مقاله پیشرو درصدد بررسی شبهه ای است که نگاه امام خمینی به فهم قرآن را بر خلاف شیعیان اصیل و متقدم زمان ائمه علیهم السلام دانسته و شبهه گر برای اثبات ادعای خود معتقد است که شیعیان کنونی بویژه مراجع و بنیانگذار نظام مقدس اسلامی در عقاید و باورهای شیعه بدعت نموده و بر این باور است که شیعه کنونی ساخته افکار و سیاست بازی آنها می باشد. این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی نسبت به گزاره های روایی در آثار امام خمینی(ره)، درصدد رد ادعای شبهه گر است، این تحقیق اثبات می کند که عقاید شیعه اولیه با شیعه کنونی با توجه به رویکرد کلی شیعه در تفسیر قرآن به خود قرآن و اصولی که پیامبر(صلی الله و علیه و آله) و اهلبیت علیهم السلام در تفسیر قرآن ارائه نمودهاند تفاوتی نمیکند؛ شرایط تفسیر قرآن و کسی که بتواند قرآن را تفسیر کند بعنوان اصل و اساس است که در بین مفسران شیعه هرگز در طول تاریخ قابل تغییر نبوده است.
)