پیشرفت و توسعۀ امکانات و ابزارهای مختلف، این نگاه را به وجود آورده که هر چیزی حتی خوب و بد بودن را می‌توان با معیار مادی سنجید. این نوع نگاه، سبب شکل‌گیری این اشکال شده که با وجود مخترعان بزرگ عالَم مادی و نقش آنها در آسایش و رفاه انسان‌ها؛ آیا بزرگان دین و فرستادگان الهی برای انسان‌ها سودمندتر بوده‌اند یا مخترعان و دانشمندان مادی؟
بررسی زوایای مختلف فلسفۀ رسالت پیامبران(ص)، بیانگر سودمندتر بودن آنان نسبت به دانشمندان مادی است؛ زیرا انسان با در نظر داشتن اهمیت هدف از آفرینش و دنیای پس از مرگ، سودمند بودن آموزه‌های دینی و فرستادگان الهی را به‌دست می‌آورد.
علاوه‌براین، به‌دست می‌آید که انبیا و اولیای الهی(ص)، تصمیمی بر تغییر در نظم عادی جهان نداشته‌اند تا در این زمینه، کشفیات آیندۀ بشر را جلو بیندازند و مخاطبان ایشان نیز با این اکتشافات بیگانگی بسیار داشتند.
)