سخن سردبیر

نویسنده

چکیده

در داستان ویروس کرونا در چند ماه اخیر، درس‌های بسیاری برای اهل عبرت وجود دارد؛ از آن جمله:
ـ بشری که ادعای علم و صنعت و فناوری‌اش گوش فلک را کر کرده است، با یک ذرۀ نادیدنی و میلیون‌ها بار ریزتر از نوک سوزن، همگی درمانده شده‌اند و نمی‌دانند از کجا و چگونه صدمه می‌خورند. این مطلب نهایت ضعف و جهل بشر را می‌رساند.
ـ این بیماری نشان داد که چقدر نعمت‌های الهی ما را احاطه کرده است و ما غافل هستیم و ناسپاس. دست زدن به صورت، چشم و گوش، نعمت است؛ کنار هم نشستن نعمت است، رفت و آمد، دید و بازدید، نعمت است؛ دیدن پدر و مادر و بوسیدن دست وپای آن‌ها نعمت است؛ دیدن فرزندان و در آغوش گرفتن عزیزان نعمت است؛ مسجد، جمعه، جماعت، هیأت، روضه، مجلس جشن، مجلس ختم، تشییع جنازه و ... همه و همه نعمت است و باید شاکر آن‌ها و عذرخواه درگاه احدیت بود.
ـ ویروس نشان داد که خداوند برای عذاب کردن و تنبیه انسان عاصی و جاهل و غافل و گستاخ، لازم ندارد حتماً سیل، زلزله، صاعقه و طوفان بفرستد؛ جملۀ ذرات عالم لشکر او هستند و با ملخ، مورچه، آفت گیاهان، ویروس و غیراین‌ها هم می‌شود اوج حقارت و عجز بشر و عظمت و یگانگی حق را به رخ کشید.
ـ با توصیۀ پزشکان و کادرهای درمانی، شنیده و دیده می‌شود که برخی آن‌قدر ترسیده‌اند که خود را کاملاً محبوس کرده‌اند و به‌قدری دست و صورت خود را شسته و ضدعفونی کرده‌اند که پوست‌ها خشک و زخمی شده است؛ اما دریغا که این همه فرستادگان الهی به انسان برای سلامتی جسم و روحش و جلوگیری از بیماری‌های روحی سفارش به وضو (و بندگی) کرده‌اند، اما بسیاری از افراد لحظه‌ای به فکر طهارت و عبادت او نیستند!
ـ همۀ ما برای فردا و پس فرداهای خود برنامه‌ریزی کار، سفر و خرید و ... داشته و داریم، اما هیچ‌کدام از آینده خبر نداریم و اوست که مسیر من و شما و آینده را رقم می‌زند. مرگ نیز از هر چیزی به ما نزدیک‌تر است و کسانی را که اصلاً فکر نمی‌کردیم و فکر نمی‌کردند، به کام خود می‌کشاند و از آن گریزی نیست. پس همیشه باید آمادۀ سفر بود.
ـ چین، آمریکا، انگلیس، فرانسه، ایتالیا، آلمان، ابرقدرت، جهان سوم و توسعه یافته مفاهیمی پوچ و توخالی است که ما برای خود ساخته‌ایم و همگی در برابر قدرت یک ریزذره عاجز و ترسان هستند. حق آن است که لایزال و پایدار است.
ـ در هنگامۀ سختی‌ها، قیمت افراد معلوم می‌شود. چه کسانی می‌‌ترسند، فرار می‌کنند، احتکار می‌کنند و خون دیگران را می‌مکند، و چه کسانی دل می‌سوزانند، ایثار می‌کنند و به کمک دیگران می‌شتابند و مرد استقامت هستند.
فصلنامۀ پاسخ در دو شمارۀ 18 و 19 از جهات مختلف به موضوع کرونا پرداخته است. امید است تلاش محققان و همکاران گرامی گامی در جهت روشن‌تر شدن زوایای متعدد این پدیدۀ جهانی باشد.
فصلنامۀ پاسخ از خوانندگان گرامی و پژوهش‌گران محترم و ریزبین درخواست می‌کند تا از ارسال نظرات ارزشمند و راهگشای خود ما را محروم نکنند.